“Hoe zie je dat voor je dan?” De vraag hangt dreigend in de lucht. Ze kijkt verbijsterd, verward in het rond en zegt: “Ik weet het niet, ik weet alleen dat het anders moet. Dat ik het anders wil omdat ik een soort van dood zit te gaan hier. Zoals het nu is kan het niet verder, de rek is eruit en ik sta alleen nog maar op standje overleven!” Ze schreeuwt het er bijna uit en kijkt na deze uitbarsting met een zucht om zich heen.

Zo, dat is eruit!
Het uiten geeft haar ook ineens ruimte om te zien hoe ze het graag zou willen. “Ik wil een liefdevolle relatie, waar wij elkaar weer kunnen zien. Intussen zijn we beide zo veranderd zonder de ander daarin mee te nemen. We kunnen van voor af aan beginnen met nieuwsgierigheid naar elkaar en de wereld, zoals toen we net verliefd waren. Hoe groot was toen de honger naar weten wie de ander is, hoe groot was het ontdekken van die spannende wereld van de ander? Ik wil dat die honger er weer is, voelbaar, onder mijn huid. Ik verlang naar de gezamenlijkheid en de lol in het ontdekken van elkaar en onszelf.”

Verbijstering
Ze glimlacht terwijl ze bedenkt dat ze samen kunnen gaan ontdekken hoe ze de toekomst voor zich zien. Het verleden van elkaar kennen ze al door en door, de laatste paar jaren nog niet zo. Ze vraagt aan haar lief: “Hoe heb jij die dan beleefd, hoe zag dat er voor jou uit? Hoe heb jij de laatste jaren overleefd met die afstand die er was?” Ineens is het stil in de ruimte. Het is nu aan de beurt van haar lief om verbijsterd om zich heen te kijken…

Een wankele bodem om op te bouwen
Bij welke verandering dan ook, telkens heb je jezelf weer onder de loep te nemen:

• bij een dreigende scheiding 
• bij ontmoeten van iemand nieuw na jaren alleen zijn 
• bij de start van een nieuw bedrijf 
• bij geldproblemen die je dagelijks als dreigend voelt
• bij geboorte of sterfte

Je hebt steeds bloed-eerlijk naar jezelf te zijn om te ontdekken wat er pijn deed, waar je vanaf wilt. Daarnaast heb je te ontdekken wat je nu wilt, vanaf dit moment. 

De magie in de tussenruimte
De meeste grote veranderingen beginnen helaas vanuit het afwijzen van het oude, een niet-fijne bodem om iets nieuws te starten. Er zijn onderzoeken gedaan naar de tussentijd tussen het oude wat je had en het nieuwe wat je wilt. Daartussen zit een soort stilte, juist daarin zit de magie. Om bij die magie te komen, heb je stil te staan. Je hebt daarin te bezinnen – oftewel bij zinnen te komen – en elk oordeel over wat was of wat komt met rust te laten. In die ruimte kom je tot een kalme heldere blik op het oude en het nieuwe. Ik zie het als een soort gang tussen twee ruimtes; de oude ruimte met wat was en de nieuwe ruimte die nog niet is.

In blijde verwachting?
Wil je een schoon, optimaal begin van het nieuwe? Dan heb je eerst volledig vrede te krijgen met het oude. Doe je dat niet dan neem je de ballast van toen mee in dat mooie plan van je als een hardnekkige basis. Een pakkend voorbeeld in dit geheel is de vrouw die jarenlang alles heeft geprobeerd om zwanger te worden, er is een groot verlangen naar moeder zijn. Niets werkt en na al die tijd is ze in staat zich er bij neer te leggen. Ze vindt een weg om zich goed te voelen met haar kinderloosheid. Ze richt zich op nieuwe dingen zoals hobby, sport, ander werk en plotseling vindt ze zichzelf terug met een positieve zwangerschapstest in de hand. Na de omarming van het oude komt de wens alsnog uit.

Klaar om te vliegen
Ben jij werkelijk in staat om het oude volledig te omarmen, daarmee vrede te hebben? Kun je je goed voelen, zelfs als het oude zou blijven bestaan? Antwoord je daar volledig ja op, zoals de vrouw in het voorbeeld, dan ben je klaar om de volgende stap te zetten. Dit is dan vanuit liefde voor jezelf en alles wat zich laat zien in je leven. Dan pas ben je écht klaar en zul je kunnen vliegen en je harte-ding doen. Ik wens je een fantastische nieuwe start toe, met een zachte glimlach naar het oude. Laat het me weten als ik je hierbij mag helpen.