Dansend door de ruimte met haar vrolijk gekleurde kleding. Zo ziet haar leven eruit als ze in de toekomst kijkt. Ze is jong, net 21 jaar geworden. Haar diploma om les te mogen geven heeft ze op zak en de wereld ligt aan haar voeten. Ze heeft nog niet zo heel specifiek nagedacht over wat ze wil, maar wel is duidelijk dat ze eerst een aantal jaren les wil geven. Ook kinderen horen in dit plaatje thuis.
We maken een sprong in de toekomst, naar haar 50e verjaardag. De kamer zit vol met mensen die speciaal voor haar gekomen zijn. Er wordt gelachen, gefeliciteerd met zoenen en er wordt geproost. Zo te zien heeft iedereen het naar de zin, iedereen behalve de jarige. Binnenin haar zit een knagend pijnlijke plek die haar zegt dat het allemaal gebakken lucht is. Terwijl ze haar best doet dit gevoel naar de achtergrond te drukken, hoort ze haar vriendin zeggen dat ze er zo heerlijk ontspannen uitziet, echt als feestvarken.
Voor hen wil ze zich goed houden
Deze opmerking roept een voorzichtige glimlach op waarmee ze het vooral deze dag luchtig kan houden. Haar twee jong-volwassen kinderen hebben tenslotte zo hun best gedaan om er een gezellige dag van te maken, voor hen wil ze zich goed houden. Iets in haar heeft de knoop al doorgehakt om te gaan scheiden, alleen durft ze dit aan zichzelf nog niet echt toe te geven. Er is nog wel een stil sprankje hoop, ook al ligt het diep verborgen.
Een verrassende brief
Twaalf jaar verder in de tijd – ze is inmiddels gescheiden en zelfs hertrouwd – ontvang ik een brief van haar. Ik pak er een kop koffie bij en nestel me met een glimlach op de bank om de brief te lezen. Al bij de eerste regel verandert die glimlach in een geconcentreerde blik terwijl de woorden binnenkomen.
Lieve Anneke,
Het is weer zover, ik heb weer iets om me heen gebouwd. Deze keer is het letterlijk een hek van ruim een meter hoog, met blaffende honden en al. De ingang naar ons huis is alleen bereikbaar via het halletje waar een overvolle kapstok is, negen paar wandelschoenen en laarzen. Plus een kast vol dingen die nodig zijn om de honden uit te laten. Als ik kijk, zie ik een onrustig beeld van petjes en mutsen, poepzakjes, hondenriemen en -fluitjes, stoffer en blik voor alle hondenharen en zand dat tijdens de wandelingen wordt meegenomen in hun vacht. Dit alles maakt de ingang kleiner en kleiner.
Als ik de voordeur binnenkom staat er een spinnenwiel, vijf paar schoenen van mezelf en ook hier is een kapstok inclusief gestreken blouses, wachtend om mee naar boven genomen te worden. Tegelijkertijd zie ik stapeltjes boeken en schrijfsels op de tafel in de woonkamer, op de bovenkant van de kast én de brede rugleuning van de bank. Je weet vast nog wel dat ik graag schrijf. De boeken zijn er om te zorgen dat ik me weer prettiger en lichter voel, alleen heeft hierdoor letterlijk het zonlicht steeds minder vrij spel. De bedoeling is dat ik me weer levendig voel, ik merk er echter zo weinig van.
Anneke, ik weet wel dat het geen muur om me heen is, zoals ooit, maar fijn is anders. Vanochtend voelde ik een licht bittere trek om mijn mond, net zoals ooit. Wil je me alsjeblieft helpen voordat het weer wordt als toen?
Liefs van mij
Het zit in haar zelf
Al lezend zie ik een oud patroon van haar dat zich laat zien: ze verstopt zich om het ongemak van de naderende herfst niet te hoeven voelen dit jaar. Bovendien vergeet ze nog wel eens dat de ruimte en openheid die ze zo graag wil voelen niets te maken hebben met het hek, de honden of de onrust die ze ziet als ze om zich heen kijkt. Het zit in haar zelf, alleen zoekt ze haar antwoorden buiten zichzelf in boeken en schrijfsels, in plaats van stil te zitten en te voelen wat haar wijze lijf haar wil zeggen.
Binnen anderhalf uur staat er een andere vrouw voor me
Als ze een week later bij me zit, geef ik aan wat ik voel en leid haar een oefening in die haar weer terug brengt in haar lijf. Binnen anderhalf uur staat er een andere vrouw voor me, één die precies weet waar het misging en hoe ze het weer fijn kan hebben met zichzelf. Ze heeft weer zicht op hoe dan wel en stapt met opgeheven hoofd de straat op, nadat we elkaar een dikke knuffel hebben gegeven. Ik houd van dat mens, ze is me zo dierbaar als vriendin…
Oud zeer wil gehoord worden
Ik bied mijn heldere blik en een luisterend oor voor dat wat nog on-gehoord binnenin jezelf ligt. Dit doe ik zodat jij je hart en ziel weer kunt voelen en het weer gewoon goed kunt hebben in je leven. Oud zeer wil gehoord worden en kan dan zijn macht over jou loslaten. Ik begeleid je met liefde en plezier, als je dat fijn vind, neem dan vrijblijvend contact met me op.
