Alles is energie. De eerste keer dat ik dit las, was net na de eeuwwisseling. Ik vond het nog lastig te bevatten in die tijd. Ik glimlach omdat ik nu ineens zie dat mijn jaren gewoon doortellen terwijl ik me niet ouder voel dan toen. Boeken vol wijsheden bleven mijn huis binnenkomen en mijn eigen wijsheid kwam meer en meer tevoorschijn. Telkens laat zich een volgend niveau van energie zien voor mij. Niet omdat het ene boek beter is, wel omdat ik de woorden anders lees.

Dingen voelen anders, omdat ik verder gegroeid ben sinds mijn eerste boek op dit vlak. Ik heb verder en verder de oude gedachten over mijn leven naast me neer kunnen leggen, in liefde. Meer en meer kan ik ook alle pijnlijke verliezen aanzien en intussen rustig rechtop blijven staan. 

Uitgangspunt is willen weten wie ik ben
De gevolgen van het overlijden van jonge mensen in mijn leven, en conclusies die ik daaraan verbond, verloren steeds verder hun macht over mij. Het pleasen, het continu vragen om goedkeuring, de intense vermoeidheid en vooral het niet meer weten wie ik ben waren pijnlijk. Inmiddels is dit allemaal alleen nog als een vage herinnering op de achtergrond, het is dat waar ik vandaan kom. Ik zie hoe ik nu een sessie begeleid vanuit een hoge energie waarin zo veel mogelijk is, waarin ik op een speelse manier ingevingen krijg die precies blijken te kloppen. Ik merk dat mijn weg van gedoetjes en drama’s zijn waarde nu pas duidelijk laat zien. 

Het ripple-effect
De uiteindelijke waarde zit in het ripple-effect: het is waardevol voor mezelf, voor de mensen die aankloppen met een vraag en zéker ook voor hun omgeving. Ik zou bijna vragen naar nog meer drama, ehm, toch maar niet.

Ze werd opzij geschoven
Mensen met een vergelijkbare achtergrond als ik kloppen bij me aan, in dit geval is het Gerda. Een vrolijk speels mens op leeftijd komt binnen met een frisgewaaid hoofd na een half uurtje fietsen. Deze dame heeft al eerder aan opstellingenwerk meegedaan, dit bracht haar inzichten die helpend waren. Nu wil ze wel graag een stap dieper om haar bestaansrecht terug te pakken. Gerda vertelt over het verleden met er altijd moeten zijn voor een zus, voor eigenlijk ieder ander. Zij werd zelf vaak opzij geschoven, niet gehoord en gezien. 

Stoppen met klein maken
Al met al gaat het over zichzelf klein maken en geen bestaansrecht hebben. Bizar om te horen hoeveel een mens soms mee moet maken in het leven. Terwijl ik de woorden hoor, voel ik de voordelen van de weg die ik liep, hierdoor voelt zij zich veilig om alles te kunnen zeggen. Vooral voelt Gerda zich veilig om te durven voelen wat zich wil laten zien in de oefening die we doen. Met een open blik stapt ze op het eerste blaadje. Ze duikt er in met al wie ze is, terwijl ik haar in alle rust en liefde door de sessie heen leid.

En nu is er bestaansrecht
Gerda is iemand die een goed denkhoofd heeft, waardoor ze een aantal keren in woorden wil gaan zitten. Ik laat haar niet, daar bereikt ze de grote verandering niet mee die ze graag wil. De verandering van volledige acceptatie en daarmee blanco maken van ‘klein maken’. Naast dat wil ze ‘bestaansrecht’ volledig kunnen omarmen.

Je bent nooit te oud
Ze heeft alles van beide aspecten gevoeld en staat na anderhalf uur met een grote rust in dito glimlach in de ruimte. Zo kan het dus ook voelen: Frank en Vrij in de ruimte. ‘Je bent nooit te oud om zingend door het leven te gaan’, deze zin staat in mijn handtekening. Als je het goed bekijkt, ben je ook nooit te oud om alsnog met jezelf aan de slag te gaan. Vaak is het veel eenvoudiger dan je nu kunt bedenken met dat slimme denk-hoofd.

Ben je geraakt door mijn woorden, en ben je toe aan een duik met mij? Ontdek dan eerst of we een klik hebben via een koffiegesprek met me. Die boek je zelf in via deze pagina. Ik ben benieuwd naar jouw verhaal.