Daar staan de bezoekers, bij elkaar onder het afdak. Hun auto’s staan zo dicht mogelijk bij de deur. De gezichten staan vrijwel allemaal op standje onweer terwijl ze onrustig wachten op de verandering van het weer. Een van hen draagt een witte blouse, een zomerse broek eronder en een paar dappere sandalen. Zij heft haar hoofd op, baant zich een weg tussen de mensen en spullen door en zet dapper de eerste stap. Er wordt gekeken, een enkeling staat deze dapperheid hoofdschuddend te bespreken met degene die naast haar staat.

Middenin die heerlijke zomerse plensbui
Mensen kunnen wonderlijk reageren als er een zomerse plensbui is terwijl zij net uit het grote warenhuis komen met alles wat ze gekocht hebben. Hier hadden ze niet op gerekend, het was zulk mooi weer! Zelf vind ik het hilarisch dat de meeste mensen, zelfs de kinderen die erbij zijn, bang lijken te zijn om nat te worden, terwijl het een warme zomerse dag is. Het lijkt alsof deze volwassenen zich niet kunnen herinneren hoe veel plezier ze hadden, als klein kind, om met hun vrolijk gekleurde rubberlaarsjes in de plassen te stampen.

Dat kleine kind is er nog steeds, alleen wordt het vaak overschaduwd door wat we geleerd hebben in de loop van de jaren. ‘Het hoort niet, het is gek, zo word je verkouden.’ Of nog erger: ‘er is geen tijd voor deze flauwekul, je wordt er zo vies van.’ 

Een deel van ons wil spelen
Dit zijn stemmen uit onze kindertijd die we allemaal ergens in onze herinnering hebben opgeslagen. Dat ze vaak nuttig zijn om naar te luisteren klinkt logisch, alleen dat stuk in ons dat zo graag nog eens wil spelen doen we daarmee te kort.

Ook ik deed dit en het heeft me heel wat jaren gekost om niet meer naar die oude stemmen en de al dan niet uitgesproken meningen van mensen om me heen te luisteren. Dat dat steeds beter lukt, blijkt wel uit mijn reactie op die plensbui; ik was degene die met mijn nieuwe aanwinsten de regen in stapte. Laat maar komen dat water, geef mij dat gevoel van vrijheid maar om te doen wat ik diep van binnen heerlijk vind: me af en toe door en door nat te laten regenen en me nergens iets van aan te trekken!

Groei wringt
Die open en nieuwsgierige blik die een kind van nature heeft, hebben wij ook nodig om te groeien als mens. Daarmee bedoel ik niet groeien naar een betere baan of een grotere auto, waar ik op duid is de groei als persoon. Terwijl ik dit schrijf, voel ik dat het woord ‘groei’ wringt vanwege de verschillende betekenissen. ‘Ontplooiing of ontwikkeling’ is de betekenis van groei die helpt als je in gewoontes of gevoelens zit die je liever kwijt wilt, als je zit in een gevecht met jezelf en de wereld. Deze groei gaat over anders naar fysieke klachten gaan kijken, anders leren kijken naar die vervelende collega of naar dat werk dat zich opstapelt als je vakmens bent en mooie dingen in de wereld wilt zetten.

De grootste uitnodiging tot groei
Deze groei is het tegenovergestelde van groeien naar die andere baan met meer inkomen. Dat gaat om meer. De groei van ons als mens gaat om afleggen of minder maken van wat ons remt in wat voor ons belangrijk is, zoals: gezondheid, doen waar je hart van gaat zingen, van betekenis zijn, fijne relaties hebben met je kinderen… Dat soort groei bereik je door liefdevol en met compassie naar jezelf en je omgeving te kijken, en juist ook naar de vervelende dingen uit je verleden. Dit gaat hand in hand met het herkennen van niet helpende oude inprentingen vanuit de omgeving waarin je opgroeide. Denk daarbij aan thuis, op school, de woonomgeving en wellicht ook de geloofsgemeenschap. Bij dit alles is het cruciaal om het idee te omarmen dat de mensen of dingen die jou het meest pijn deden de grootste uitnodiging zijn om te groeien.

Je kunt dit echt, of (nog) niet?
In alle zachtheid  stel ik je deze twee vragen:

1. Hoe zou het voor jou zijn als je wel de wijsheid – die je tot nu toe hebt verworven – zou kunnen houden en dat je bevrijd zou zijn van alle lasten van ooit?
2. Hoe zou het voor jou zijn als je, net als ik in het begin van dit blog, gewoon die plensbui in zou stappen zonder al die stemmetjes die zeggen dat dat toch echt niet kan? 

Eigen-Wijze lunch en learn
Ik nodig je uit om deze vragen voor jezelf oprecht te beantwoorden. Wil je het met mij delen? Dan is deelname aan de gratis Eigen-Wijze lunch en learn een ideaal moment.