In de kringloopwinkel hoor ik een enthousiaste vrouwenstem zeggen dat dit nog een volledig nieuwe pan is. Precies wat ze zocht. De man die twee displays verderop buiten haar zicht staat knikt, maar heeft geen idee hoe de pan eruit ziet. Na een rondje om de stellingen vinden ze elkaar terug en beide worden het eens over deze vondst. Later, bij de kassa, staan ze voor me. Ze zien er happy uit met de vondsten uit de winkel, krijgen een glimlach en de tip mee dat ze over drie weken op de boedeldag welkom zijn. Hoe mooi is het dat kringloopwinkels bestaan en hoe anders is dat met kringloop-gedachten.

Hergebruik van gedachten
Op de terugweg naar huis flitst er een gedachte door me heen over hergebruik van spullen versus hergebruik van gedachten. Kijk eens hoeveel gedachten die je hebt oorspronkelijk helemaal niet van jezelf afkomstig zijn, ze zijn hergebruikt. Als je geluk hebt dan hoor je bij degenen die hoorden en voelden dat er van hen gehouden wordt. Anders wordt het bij de stemmen van toen die zeiden dat je je bord netjes moet leegeten. En wat te denken van ‘lekker dikkertje. Jij kunt ook helemaal niets. Je loopt altijd in de weg’. Foei toch, deze kunnen pijn doen als je ze te horen krijgt. Als je er dan iets van zegt, of als een meelevende toeschouwer dat doet, dan krijg je vaak te horen dat het niet zo bedoeld was. Het was een grapje. 

(G)een onschuldige opmerking of grapje
Zelf geloofde ik mijn omgeving niet als ze zeiden dat het een grapje was dat ik in de weg liep. Dit was wel degelijk bedoeld om te zeggen, niet zozeer om mij te kwetsen, maar wel serieus. Ik voelde als kind dat dit wel bedoeld was. Is het dan een onschuldige opmerking? Nee dus, als je dit als kind hoort en voelt als waarheid, dan neem je dat mee ergens in je systeem. Je durft er vaak niets over te vertellen tegen een vertrouwde ander, zo belangrijk lijkt het niet op dat moment. Totdat het dag na dag, week na week, jaar na jaar weer klinkt. Dan is het wel belangrijk geworden, een last zelfs, omdat vele kleine druppels die emmer echt wel vullen. Dit duurt totdat die overloopt en je slechter en slechter functioneert in je dagelijkse leven, misschien zelfs fysiek ziek wordt.

Wat jij over jezelf gelooft, is het waar? Drie voorbeelden:
– Als jongste zusje heb je nooit bedacht dat je ooit wél groot genoeg bent om dingen zelfstandig te kunnen en mogen. Vroeg je op je 46^e nog vaak toestemming aan anderen om koffie te pakken of op te staan van tafel? 
– Als oudste kind heb je wel bedacht dat je niet je leven lang overal verantwoordelijk voor bent. Laad je altijd alle taken op je eigen bordje, moet je alles alleen doen? 
– Als stoere jongen die niet mocht huilen heb je nog steeds het ongemakkelijke gevoel dat je dat op je 45^e verjaardag ook niet mag. Zelfs niet omdat je je vader zo mist die vorig jaar is overleden? 

Het verziekt je leven, tenzij je andere overtuigingen aanneemt
De woorden die keer op keer gezegd werden zijn oorspronkelijk niet van jou, als kind nam je ze gewoon aan. Je hebt ze voor waarheid aangenomen en je misschien zelfs nooit afgevraagd of het wel waar is wat je over jezelf gelooft. Ziekmakend is het, soms fysiek, maar meer nog in je leven. Ik heb me vaak afgevraagd waarom ik, zelfs bij mijn eigen moeder of een goede vriendin, nooit zomaar in de keukenkastjes zou duiken om een broodje te maken. Pas tijdens het schrijven van dit blog zag ik voor het eerst dat dit komt door de woorden ‘je loopt altijd in de weg’. Pfff, die mag dus opgeruimd worden omdat die me niet meer dient. En deze gedachte hoeft zeker niet meer in de kringloop richting mijn eigen kinderen en kleinkinderen. 

Doe dit voor de belangrijkste persoon in je leven, jij
Ben jij eraan toe om een andere weg te kiezen, de kringloop van verziekende woorden nu echt een halt toe te roepen, voor jezelf? Daar is meer voor nodig dan gewoonweg positieve gedachten te kiezen, dat is slechts een deel van de aanpak. Pak die telefoon, mail of plan een koffiemomentje in met mij. Doe dat voor de belangrijkste persoon in je leven.