Muts, handschoenen, een warme sjaal en een extra laagje onder mijn niet al te warme broek. Ik voel me een Michelin-vrouwtje als ik op de fiets stap. Het heeft gevroren, eigenlijk is het heel lekker om in dit weer buiten te zijn. Wat me aanspreekt is het knisperige, evenals het ‘gezamenlijke leiden’ van mensen die net als ik op de fiets onderweg zijn. Blikken zijn naar beneden gericht vanwege de kou waar we nog aan moeten wennen.

Een sukkel in de auto?
Anders dan de automobilisten die warm zitten en duidelijk ook last hebben van de laaghangende zon, zo laaghangend dat die nog onder de zonneklep door wil schijnen. Slim als ik ben heb ik mijn paniekhesje aangetrokken, ik weet maar al te goed dat ik met dit weer niet zo zichtbaar ben op het 60-kilometer weggetje. Ik ben me bewust van mijn kwetsbaarheid, reageer boos als iemand vlak langs me heen raast met de auto; ‘Kun je niet even rekening houden met mij, hier op mijn fietsje. Sukkel!’ 

De celherinnering is er nog
Ik schrik net zo van mijn eigen reactie als van de auto, het hart zit me in de keel en van de schrik voel ik de tranen richting mijn ogen kruipen. Pfff, niet lekker dit. Terwijl ik dieper inadem, realiseer ik me dat dit nog te maken heeft met het ongeluk van 53 jaar geleden. Mijn zus verongelukte met redelijk hetzelfde weer. En ondanks wat ik intussen heb gedaan aan rouwverwerking zit mijn eerste lichaamsreactie er nog steeds. 

Schudden
Mijn twee honden schieten door mijn beeld, wat zeg ik steeds tegen hen als er stress is door vuurwerk ofzo? SCHUDDEN! Dat is de manier waarop baby’s en honden hun stress kwijtraken. Heel handig omdat het hiermee niet wordt opgeslagen ergens in het lijf.

Dit wetende kan ik twee dingen doen; negeren en met stress in mijn lijf doorfietsen, de verdere rit angstig mijn aandacht naar achteren richtend. De andere optie is even de fiets aan de kant zetten en schudden, ook al ziet dat er misschien raar uit. 

Stress loslaten
Ik kies voor dat laatste. Ik moet eerlijk zeggen dat dit een van de snelste en effectiefste manieren is om weer rustig te worden. Hierdoor kan ik weer de frisheid op mijn huid voelen terwijl de aandacht losgekoppeld is van auto’s. Opnieuw geniet ik van het landschap met bomenwallen, weilanden, verdwaalde boerderijen en de meanderende Midden Regge. Ik weet wel waar ik de voorkeur aan geef: stress loslaten als deze geen nut heeft in het moment. 

Het kan ook op het toilet
Alles bij elkaar draait het erom goed voor jezelf te zorgen, steeds weer. Niet pas aan het eind van de fietstocht of als dat project af is, maar juist nu! Bedenk dat vooral jij, maar ook alles en iedereen om je heen meeprofiteert van jouw kalmte! Trek je bij zelfzorg eens niets aan van wat een ander vindt, jij bent belangrijk. Als je dat lastig vindt, bijvoorbeeld op je werk; schudden kun je ook op het toilet waar niemand het ziet!

Zorg goed voor jezelf mooi mens. En als je even niet meer weet hoe, trek dan aan de bel. Bij je buurvrouw, je huisarts of bij mij, als je het maar doet!