Ho stop; hoor je die zachte stem wel, die fluisterend tot je probeert door te dringen? Die zegt: ‘het is niet meer oké in je leven.’ De fluistering is er al langere tijd en je hebt nog niet geluisterd. Je maakt jezelf wijs dat je geen tijd hebt om te gaan wandelen, dat je te druk bent om tijd voor jezelf te nemen, en te moe. Maar ja, je weet ook dat dit over jouw leven gaat.

Je hebt je leven hier op aarde alleen nu, één keer. Het jaar 2022 is er maar één keer, deze maand ook, deze dag, dit uur, deze minuut. Allemaal maar eens en dan is het voorbij. De gedachte dat die ene week, of vooral die ene minuut, er niet toe doet komt niet overeen met mijn idee. Zelfs één enkele minuut kan je hele dag, de andere 1439 minuten, een volledig andere wending geven.

Als je nu denkt: ‘deze ene minuut heeft echt geen invloed op de hele dag gezien, niet bij mij!’ Als dat je gedachteflits is, daag ik je uit om onderstaande twee verhaaltjes te lezen en dan te kijken of jouw beeld hetzelfde is gebleven.

Een wauw-minuut
De bel gaat, het is kwart over negen ’s ochtends. Je hebt een dag vrij genomen omdat je niet zo lekker in je vel zit de laatste tijd. Ondanks de badjas besluit je de deur te openen en tot je verbazing staat er iemand op de stoep met een grote ballon in de hand, zo een die tegen het plafond wil plakken. Je blik wordt getrokken naar de tekst die erop staat:

‘Ook als je je niet lekker voelt ben je een prachtige vrouw.
Je binnenkant is altijd mooi!’

Je laat je blik zakken naar het gezicht van de bezorger en kijkt in vaag bekende pretoogjes. In een flits zit je weer daar, de middelbare school, toen jullie 16 waren, in de biologieles. Je bedenkt je geen seconde en vliegt de eigenaar van de pretoogjes om de nek, met badjas en al. 28 Jaren zijn als sneeuw voor de zon verdwenen, je bent weer 16…

Een andere minuut
De bel gaat, het is kwart over negen ’s ochtends. Je hebt een dag vrij genomen omdat je niet zo lekker in je vel zit de laatste tijd. Ondanks de badjas besluit je de deur te openen en tot je verbazing staat er iemand aan de deur met een van ergernis vertrokken gezicht. Je kent hem niet, maar hij raast en tiert zonder enige inleiding. Je deinst achteruit van de schrik en knalt dan de deur met een flinke duw dicht. Is die nou helemaal gek geworden? Je tranen schieten samen met je hartslag omhoog terwijl je terug bent in de tijd bij die buurman die zijn handjes niet thuis kon houden. 28 Jaren zijn als sneeuw voor de zon verdwenen, je bent weer 16…. 

Ze bepalen je dag
Beide ontmoetingen duren nog geen minuut, maar ze bepalen je dag bijna zonder dat je daar invloed op hebt gehad. Het begin en het eind van deze korte verhaaltjes zijn volledig identiek, alleen het stuk ertussenin verschilt enorm. Juist dat middenstuk maakt of breekt je dag. Ik geef je twee tips om je leven terug te pakken:

Tip 1: Sluit vrede met wat er toen is gebeurd
Als je een ervaring hebt zoals die uit het laatste verhaaltje, dan nodig ik je uit om vrede te sluiten met wat er toen is gebeurd. Vóórdat het in de draak verandert die jou nacht na nacht in je slaap achtervolgt. De draak die je gek maakt. Jij bent de enige die jouw geschiedenis kan helen, die macht heeft niemand anders. Je zou niet moeten willen dat iemand anders zoveel macht heeft over jouw leven, echt niet. 

Tip 2: Voordat je aan de dag begint...
Ga wijs met je minuten om, vul ze bewust met wat je wel wilt in plaats van ze te laten vullen door toeval. Dit gaat vooral op voordat je aan de dag begint; slinger je benen pas uit bed als je een echte glimlach voelt, zo’n warme. Doe hetzelfde voordat je die ruimte binnenloopt, voor een gesprek of vergadering, voordat je je kind ophaalt. Wat er vooraf gebeurt, hoe je je in die minuut voelt, zal de rest van de tijd bepalen. Je kunt die glimlach vinden door aan iets moois te denken: je kinderen toen ze nog schattig klein waren, de dag dat je je eerste baan kreeg, die Sinterklaasavond toen je je droom-cadeau uitpakte. Blijf met je aandacht even daar en grijp die glimlach vast met beide handen.

Jij bent de baas van de draak
Blijft die innerlijke draak zich keer op keer melden, wees je dan bewust dat je hem aankunt. Echt waar. Je krijgt namelijk nooit meer voor je kiezen dan je kunt dragen. Ik spreek uit ervaring als ervaren drakendoder. Als je jezelf voelt weglopen, zeg dan op dát moment: stop! Kijk je draak recht in de ogen op een manier die bij je past, hij bestaat alleen in jouw gedachten. Stop met slachtoffer zijn van iets dat al lang voorbij is in de tijd. Trek alsjeblieft aan de bel, bij mij of een ander, dat is aan jou, maar doe het. Alsjeblieft.