“Ik wil zo graag dat ik mijn hand weer normaal kan gebruiken, kan strijken, schrijven en mijn eigen kleren makkelijk aantrekken. Gewoon omdat het mag en kan.” Dit is de vraag waarmee Lenie bij me aanklopt. Het gaat hier niet om een levensbedreigende klacht, maar voor haar is het zeker belangrijk. Ze wil graag weer mee kunnen doen zoals altijd. Wat nou als de pijn in de hand een heel andere reden heeft? Als er nog een andere behoefte ligt die je niet zo goed kunt zien of voelen?

Het kan zijn dat je ooit als kind je hand flink hebt bezeerd en dat gewoonweg bent vergeten; je viel van je fietsje en dat gebeurde wel vaker. Het kan ook zijn dat iemand je hand pakte en je meenam terwijl je dat niet wilde, bijvoorbeeld die eigenlijk best lieve tante die op je moest passen toen je nieuwe zusje werd geboren? Je wilde bij je moeder blijven omdat er iets met haar aan de hand was, jij voelde dat als kleintje maar al te goed.

De achterliggende reden van de pijn
Wat gebeurt er als je dan je hand behandelt als pijnpunt, wat fysiek natuurlijk klopt, in plaats van ook de achterliggende reden mee te nemen in het helen? Dan heb je de diep weggestopte opgeslagen herinnering, want dat is het, nog laten zitten en het symptoom behandeld. Jammer van de moeite, het kan zijn dat je hand dan simpelweg niet meer lekker soepel wil meedoen. Het is ook mogelijk dat de hand wel weer beter wordt, maar de opgeslagen herinnering is daarmee nog niet weg, die zal zich hoogstwaarschijnlijk later wel weer melden op een of andere manier.

Alles wat er is
wil gezien,
herkend en erkend
worden.

Een patroon in je leven
De opgeslagen herinnering kan zich ook uiten doordat je vaak het gevoel hebt dat er niet naar je wordt geluisterd; ‘ik word niet gezien, ik word niet gehoord.’ Niet zo gek natuurlijk, want je werd wellicht niet gehoord als kind, toen jij bij je moeder wilde blijven. Er werd niet naar je geluisterd en dat is een patroon geworden in het leven.

Waar ligt de bron van het gedoe?
Zo ongeveer kan de puzzel, waarmee iemand om hulp aan mij vraagt, eruit zien. Het is aan mij als begeleider om te achterhalen waar de bron van het gedoe ligt en dat doe ik via de wijsheid van het lichaam, daar zit de herinnering tenslotte opgeslagen.

Bij oude fysieke pijnklachten
Zet dit iets in beweging bij je, voel je onrust of weet je precies waar het over gaat hier? Blijf er niet mee lopen, zoek iemand die bij je past om dit op te lossen. Ben ik dat, dan zal ik met liefde en plezier met je meekijken. Is dat iemand anders, dan is dat ook goed, als je het maar doet… Ik wens je in elk geval wijsheid toe en soepelheid in lijf en leven. Ik ben er voor je als je oude fysieke pijnklachten hebt.