De boom twijfelt niet, hij weet.
De boom zegt nooit ‘ga weg!’ Hij verwelkomt je.
De boom geeft je een plek om te schuilen.
En een plek om te huilen.

Onder de boom is het heerlijk om een dutje te doen.
Of om je voeten rust te gunnen.
Leg je voeten, ja zó, zonder schoenen of sokken, eens tegen de boom en vóel het leven stromen.
Voel je voeten.

Voel je wang als je deze tegen de boom aan vleit.
Voel de rust en de dankbaarheid een plekje vinden in je lijf.
Rust daar, in dat plekje, in je lijf.

De boom is…

Ze twijfelt of vergelijkt niet.
Ze moppert niet dat ze stilstaat.
Ze vervloekt de kou en de regen niet.
Nee, ze is.

Gaandeweg haar leven is ze een schuilplaats voor dieren.
Gaandeweg haar leven biedt ze schaduw.
Jaar na jaar volgt ze de seizoenen.

Je hoort haar nooit denken of ze het wel kan, nieuwe bladeren laten groeien.
Ze maakt geen nieuw blad, ze laat het ontstaan, als vanzelf.
Als ze het leven geleefd heeft, klaagt ze niet dat ze nog zoveel wilde.

Ze is, de boom is…
Ook na haar dood voedt ze de wereld.
De beestjes, de grond.
Ze kan speelobject zijn voor kinderen.
Of voor jou als volwassene een rustplaats bieden, even genieten of uithuilen bij de boom.

Intussen groeien haar nakomelingen tot statige opvolgers.
Moeiteloos, zelfverzekerd, gevend en ook nemend.
Ze neemt vanuit de bodem, de beestjes, de lucht.
Ze neemt, en geeft, in balans.

De boom is…

Ik ben voor jou als een boom.
Je mag alles aan me vragen, ik wijs je jouw antwoorden.
Je mag uitrusten, uithuilen, schuilen voor het slechte weer, het barre weer waar je in zit.
Totdat je zelf weer in balans bent, dan geef je het door.
Als een soort nakomeling ben jij dan een stabiele schuilplaats voor je omgeving.

De boom is, gelukkig!

Vind je schuilplaats, bel of mail me…