Eenzaamheid en gemis zijn woorden die heel lang met me meeliepen. Dit was zelfs zo dat ik me schaamde voor deze gevoelens, ik wilde hier niet zijn. De schaamte hierin had vooral te maken met dat het leek of ik de schuld hiervoor bij mijn gezin legde, terwijl ik (zoals men zo mooi zegt) alles had wat ik kon wensen. Ondanks dat voelde ik een sterk gemis.

Een scheiding, verhuizing naar een ander deel van het land, een nieuwe relatie. Ik werd weer verliefd op het leven, het gevoel van gemis verdween naar de achterkant. En toch, zoals dat gaat na verloop van tijd, schoof het nieuwe, verliefde langzaam weer naar achteren en gemis kwam weer tevoorschijn. Zucht!

Alleen geboren tweelingen
In die tijd werd ik (in een nieuwsbrief van Marian van de Beuken) gewezen op het begrip vanishing twin, intussen bekend onder de naam alleen geboren tweelingen. Het was alsof er een deur openging, inclusief de sluizen van mijn traanbuisjes. Wat een herkenning. Ik snapte eindelijk wat de oorzaak was van de eenzaamheid en het missen. Natuurlijk waren er de nodige emoties zoals verdriet, tegelijk met de opluchting. In 2018 onthulde zich het feit dat we oorspronkelijk met zijn drietjes waren in de baarmoeder en weer was er rust, begrijpen. Ik begon met mijn broer en zus die in de baarmoeder zijn overleden.

Familieopstelling
Nu, in 2022 kan ik pas zeggen dat ik ze ontmoet heb. Ik heb ze naast me voelen staan. Niet in vlees en bloed natuurlijk, wel in een familieopstelling als representanten. Met deze intentie: Ik wil graag helderheid in de achterliggende reden(en) van niet kunnen/durven hechten aan en zorgen voor een ander, en mezelf steeds weer vergelijken met een ander…

De energie van mijn zusje en broer
Wat deed het me goed te merken dat mijn zusje Jacobien een uiterst krachtige, rustige en beschermende energie uitstraalt. Ze is liefdevol en speels, iets wat ik zeker herken. Nou ja, mijn speelsheid is niet altijd zichtbaar, wel veel meer dan jarenlang het geval was.

Mijn broer Tjeerd is stevig, vrij breed gebouwd, maar niet zo heel groot. Hij heeft vooral een ontnuchterende energie, haalt de wollige flauwekul-dingen uit de mist tevoorschijn en zegt me dat ik duidelijk mag zijn. Eerlijk en duidelijk, vanuit liefde. Ook is hij beschermend op een mannelijke, krachtige manier. Hij is degene die tijdens de opstelling letterlijk tussen de ander en mij ging staan omdat er boze woorden vielen. Wauw, wat ben ik blij met hen!

De opluchting voelbaar
Het kwetsbaar durven opstellen heeft me veel gebracht. Ik heb Jacobien en Tjeerd ontmoet. Ik heb gezien hoe mijn vader mij verdedigde, ik heb gezien dat mijn moeder, ik, mijn dochter en kleindochter – in die volgorde – allemaal een last droegen die niet bij ons hoorde. Dit is opgelost. Aan het eind van de opstelling was de opluchting voelbaar. Dankbaarheid alom.

Wil je een oud patroon doorbreken?
Juist ook dit soort dingen maakt dat ik zo graag opstellingen begeleid. De rust in de ogen na de tijd, de tranen die oud zeer mogen wegspoelen, de dankbaarheid die in de lucht hangt. Precies daar doe ik dit voor. Heb jij ook een oud patroon dat je maar al te graag wilt doorbreken? Gun het jezelf om het aan te kaarten. Zet de energie in beweging en klik hier, laten we het er over hebben