Het is half 10 ’s avonds, ik rijd na een accupunctuurbehandeling terug van Beilen naar huis. Het behandelen van de geblokkeerde drukpunten was pijnlijk. De man met wie ik deze afspraak had, een soort geruststellende knuffelbeer met krachtige handen, gaf me na de behandeling nog een korte massage, zodat ik me toch goed voelde toen ik bij hem de deur uitstapte. Ik ademde de frisse buitenlucht diep in en nam mijn plek in achter het stuur. Zo, over een klein half uurtje ben ik thuis, gelukkig.

Ik draai de N381 richting Oosterwolde/Drachten op, het is lekker rustig. Na 5 minuten voel ik me slaperig worden en voor ik het weet zakt mijn hoofd in één beweging voorover richting stuur! Dit plotselinge in slaap vallen is zo intens dat ik niet de kans krijg om de auto aan de kant te zetten. Ik rijd, mijn hoofd zakt ineens naar voren en plotseling wordt het van achteren door twee kordate, krachtige handen weer rechtop gezet.

Mijn ogen zien direct duidelijk wat er vóór me op de weg gebeurt. Ik kan mijn ogen bewegen, mijn hoofd niet. Mijn geest is volkomen helder en mijn armen en benen doen hun werk, zoals altijd. De volledige weg naar huis wordt mijn hoofd zo, strak rechtop, gefixeerd vastgehouden. Net zolang tot ik thuis ben…

Wonderen
Als ik eraan terug denk, krijg ik nog kippenvel. Maar als nuchtere Twentenaar wist ik niet zo goed raad hiermee. Dit kon ik met goed fatsoen tegen niemand vertellen. En toch was het te groot om me stil over te houden. Weet je, ik ben er van overtuigd dat wonderen gebeuren. Maar ja, dat is altijd ver weg, in Amerika of zo. Tenminste in mijn beleving. Toch kan ik hier niets anders van maken dan dat mij op dat moment een wonder overkwam. Ik kan de stand van mijn hoofd – en de vingers die mijn hoofd in die specifieke stand hielden – ook na 14 jaar nog duidelijk voelen.

Er is meer tussen hemel en aarde
Dit is de eerste keer dat ik hiermee naar buiten kom. Ik voel me kwetsbaar, vind het spannend. Dit is tenslotte geen onderwerp voor een verjaardagsfeestje. Ik kan je bijna horen denken: ‘Anneke, als je het zo spannend vindt dit bijzondere verhaal te vertellen, waarom doe je het dan nu, hier?’ Dit doe ik juist omdat ik mensen, jou misschien, een hart onder de riem wil steken. Wij hebben het als mens nodig om ook deze verhalen te horen, zodat het bewustzijn – dat er meer tussen hemel en aarde is – versterkt wordt. Dat geeft hoop, en hoop doet leven.

Bewustwording
Ik ben ervan overtuigd dat we als mens geholpen worden op manieren die vaak heel subtiel zijn. Hieronder noem nog drie korte voorbeelden, zodat we er nog meer bewust van worden dat wonderen bestaan:

• Ik trek de veel gedragen jas aan en vind een briefje van 5 in de uiterste hoek van de jaszak, terwijl ik juist heb gezien dat nou net dát bedrag miste om dat pak luiers te kunnen kopen.
• Een onverwachte, warme stem klinkt aan de andere kant van de telefoon. Mijn vriendin Ineke aan de lijn, juist op dat moment dat ik het even niet meer zie zitten allemaal.
• Tijdens wintersport in Italië, al dagen lang 10-15 graden onder nul, besluiten we te gaan wandelen i.p.v. skiën. Plotseling sta ik stil, ademloos kijkend naar een prachtige donkerrode roos die midden op een veld in dat dikke pak sneeuw staat te bloeien.

Lichte, liefdevolle energie
De toevalligheden die ik hier beschrijf hebben dezelfde liefdevolle energie in zich als die ik mag inzetten bij mijn energetisch werk, zoals healingen, of de inzet van helder weten, zien of horen. Hiermee laten zich soms wonderlijke veranderingen zien in het leven van een vraagsteller, het is mooi om er getuige van te mogen zijn.

Wil jij je eigen wonder met me delen?
Of wil je hierover iets vragen? Wees dan vooral nieuwsgierig, dat ben ik tenslotte ook. Even sparren kost niets, alleen wat van je tijd. Bedenk je daarbij wel dat delen vermenigvuldigen is. Je kunt contact op nemen of meer over me lezen door HIER te klikken, ik hoor je graag…