Grote leegte, dat is wat er vanochtend was. Dat gevoel dat ik niet weet hoe ik aan de dag moet beginnen, laat staan deze tot een positief iets te maken. Onder de dekens blijven verstoppen is geen optie gezien de pup die ook aandacht nodig heeft. Zucht….

Ineens realiseer ik me dat, na pakweg 30 jaar tegen de stroom op roeien, het einde in zicht is. En zoals altijd, het zwaarste stukje zijn de laatste meters, als ik bijna bij de finish bent. Een combinatie van blijheid dat het er bijna op zit én vermoeidheid in m’n hele systeem is het gevolg.

Als ik hier tegen vecht, tegen die vermoeidheid, wordt het alleen maar erger. Acceptatie is hierin een helpende kracht waardoor het vechten in elk geval niet nóg meer energie vraagt waar toch al zo’n tekort aan is op dat moment. En eigenlijk vecht ik vooral tegen de herinnering van de depressieve periodes die ik nooit meer wil voelen.

Wonderlijk genoeg voel ik me lichter en makkelijker zodra het inzicht zich aandient dat dit de laatste zware loodjes zijn.

Zo snel kan het gaan als je je rot voelt: kijk waar het vandaan komt, heb begrip voor jezelf en je situatie en zie dat er dan een soort wondertje kan gebeuren.

Op welke manier klim jij weer de goede kant op, hoe doe jij dat? Hoe zorg jij dat je overeind blijft? Laat het me weten door op de link DISCOVERING YOU te klikken om jouw innerlijke energiecentrale te versterken.

Wil jij graag van moe, futloos, aanpassen en pleasen naar energiek en gelukkig zijn? Geef je dan op voor

DISCOVERING YOU!

Het is leuk, niet zwaar. Mooi, niet moeilijk. En reken maar dat het werkt.

Het is duidelijk en handig voor drukke mensen die weinig tijd hebben, en die wél aandacht aan zichzelf willen schenken.

Liefs, Anneke