Ze lijkt zich te vermommen achter allerlei tinten geel en een beetje grijs tot een mysterieuze figuur. Zo beziet ze haar leven door een half-doorzichtige doek. Het geel, daar houdt ze van. Het maakt haar vrolijker dan ze achter de sluier voelt. Het schilderij waar zij op staat, ‘de gesluierde’, is geschilderd door Julie van Wattingen.  

Als de binnenkant van de sluier haar ogen zou weerspiegelen dan zou ze weemoed zien. Daarachter vindt ze, als ze goed kijkt, de vrolijkheid van weleer. En helemaal achterin ligt de heerschappij over haar binnenste binnenwereld. Dít is de wereld van innige tevredenheid en warmte, de wereld waar ze zich zo graag in nestelt. 

Zal ze? 
Zal ze de sluier durven afleggen? 
Zal ze? 
Zal ze haar binnenwereld ook aan de anderen laten zien? 
Zal ze? 

Haar in duidelijke hokjes verdeelde leven is veilig, overzichtelijk. Het kost alleen zoveel tijd om al die hokjes schoon te houden! Voorzichtig pakt ze de rand van de sluier en trekt deze totdat er ’n hoopje niets op de grond ligt.

Ik bekeek de wereld lang vanachter sluiers,
eerst eens voorzichtig polsen of het wel oké is wat ik deed of wilde.

Het weven van jouw sluiers 
We weven sluiers door verhalen en gewoontes die we ons aangeleerd hebben aan te nemen als waarheid. Te leren herkennen wat ze zijn: verhalen en gewoontes. Veel daarvan hebben we meegekregen in onze eerste jaren hier op aarde, maar ook door ervaringen die we in ons leven hebben opgedaan. Hoe vaak heb jij bijvoorbeeld gehoord (en het jezelf verteld) dat je extra voorzichtig moet zijn in het donker? Dit is je vast verteld door mensen die het beste met je voor hadden. Je bent het als kind gaan geloven, waarom niet, en hebt intussen ervaringen verzameld die bevestigen dat het donker niet pluis is. Dat waar je bang voor bent, komt over het algemeen ook. Je gaat nog meer ervaringen aantrekken of hoort meer verhalen die jou sterken in je aanname. Er is dan een stevige blokkade geboren. 

Breng de macht van het verhaal aan het wankelen
Vertel jezelf een ander verhaal, ook al geloof je jezelf nog niet helemaal. Binnenin jezelf wordt hierdoor je oude verhaal alvast aan het wankelen gebracht. Je lijf en je hoofd zullen zich uit zelfbescherming willen vasthouden aan het oude bekende, maar jij mag een nieuw standpunt inbrengen: ‘het zou wel eens kunnen zijn dat ……’ Zodra je je innerlijke verhalen gaat ontmaskeren, neemt de macht die dat verhaal uitoefende af. Je merkt steeds vaker wanneer je het jezelf weer vertelt en je ziet ‘ik wil mezelf hiermee beschermen’. Het is na een tijdje een heel welkome ervaring om als vanzelf rustig ’s avonds je hond uit te laten of nog even een frisse neus te halen.

De eerste keer dat ik kennismaakte met dit gedachtengoed
Dat donker gevaarlijk is, is slechts een voorbeeld, net als geldgebrek hebben, een pietje precies zijn of ‘een slome’ zijn. De eerste keer dat ik kennismaakte met dit gedachtengoed was toen een jonge vrouw in een cursus vertelde dat ze altijd alles kwijt was. Als kind was haar verteld dat ze een rommelkont was. Ze grijnsde van oor tot oor toen ze dit zei, direct gevolgd door de opmerking: “Ik had ineens een heldere brainwave dat het mijn ouders en docenten waren die dit altijd zeiden. Vanaf dat moment ben ik mezelf gaan vertellen dat dit niet waar hoeft te zijn en dat ik voortaan mijn sleutels makkelijk kon pakken zonder te zoeken. Wauw, wat een eye-opener was dit!”

Mijn liefde voor bewust woordgebruik
Zelf werd me duidelijk dat dit waarschijnlijk ook zou werken met allerlei andere aannames. Iedereen weet dat veel vrouwen opvliegers krijgen rond de overgang en ik wist dat dit echt niet bij elke vrouw zo is. Mijn gedachteflits was: ‘voor hetzelfde geld hoor ik bij de groep die dit niet krijgt.’ En zo geschiedde. Mijn liefde voor bewust woordgebruik was geboren, sluiers kunnen – als we ze afleggen – gewoon worden tot een hoopje niets op de grond. 

Onbewuste belemmerende overtuigingen kunnen je dwarszitten
Een voor waar aangenomen verhaal is vaak redelijk simpel te ontmaskeren, maar soms blijkt het dieper te zitten en is het euvel in je leven hardnekkig. Dan ben je op een punt aangekomen dat je zegt: “ik leer er wel mee te leven.” Je neemt genoegen met minder. Soms liggen de oorzaken van die gedachten en patronen veel dieper dan waar je zelf bij kunt komen. Niet alleen onbewuste belemmerende overtuigingen kunnen je dwarszitten, maar ook jouw familiegeschiedenis of een stevig weggestopte gebeurtenis kan een rol spelen.

Van uitgeblust naar levenslust
Er zijn allerlei andere manieren om wel bij die oorzaken uit te komen en ze op te lossen. Ik heb een gereedschapskist vol. Nieuwsgierig? Meld je aan voor mijn lunch & learn: Van uitgeblust naar levenslust, dan vertel ik er meer over.