Zielekronkels

Duiken in het meer van waarheid

by | Sep 18, 2022 | Lichaam & Gezondheid

Er was eens … een kaboutervrouwtje, Lisa geheten. Lisa is een vuurspuwertje wat energie betreft. Beter gezegd binnenin zichzelf is ze dat, maar vandaag veranderen Lisa’s ogen in één tel van guitige pretoogjes naar dof, met een vlaag van verdriet ofzo. Zodra ze dit zelf merkt zijn haar ogen weer anders; bedachtzaam met een milde glimlach naar zichzelf. Lisa is wijs, ze weet maar al te goed dat met mildheid kijken een goede manier is om je fijn te voelen.

Lisa’s zoektocht
Terwijl haar kleine handen een heerlijk deeg kneden voor een appeltaart neuriet ze een wijsje waar iedereen lekker vrolijk van wordt, ze begint te zingen:

Voor iedereen een appel
Voor ieder een lied
Voor iedereen een knuffel zodat ze weer helder ziet
Hoge bomen zijn er
Altijd wuiven ze hun kroon
Steeds gaat dit door zonder end …

Plotseling is het stil in het gezellige keukentje. Lisa’s woorden komen als een stroom uit haar mond. ‘Dát is waar het over gaat, het lijkt wel alsof het end gekomen is, het eind van mijn energie. Ik wil zo graag, maar zie niet goed waar ik mijn energie verlies. Wel weet ik dat het met de nieuwelingen te maken heeft. Er zijn nieuwe kabouters in ons dorpje komen wonen, zo op het eerste gezicht zijn ze aardig en maken makkelijk contact. Dat duurt net zo lang tot ze beginnen te zingen, er komt dan alleen maar valsheid uit hun monden. Valsheid in woorden en in klanken alsof ze te lang in mensenland hebben gewoond. Er komt gemopper, er is geklaag en ze wijzen naar alles en iedereen in hun omgeving alsof er niets goed is.’

Een duik in het meer
Lisa kijkt me aan met een guitig lachje, het vuurspuwertje komt naar boven terwijl ze zegt dat de nieuwelingen baat kunnen hebben bij een duik in het meer van waarheid. ‘Dagelijks een bad, gedurende minimaal een week,. Daarna is de invloed van hun bezoek aan mensenland na lange tijd wel afgespoeld.’ Ze pakt me bij de hand terwijl ze me meetrekt naar buiten, via het bospad rechtstreeks naar het schattige huisje in de beukenboom. Er is geen moment van aarzeling als de oude krachtige Lisa aanklopt. Het gordijntje gaat een hoekje opzij voordat de deur opengaat en een nors gezicht naar de bezoeker kijkt. 

Gestuurd door wat je niet zelf ziet
Ja, je leest het goed, voor deze kabouters ben ik niet zichtbaar. Zij zien alleen Lisa die voor niets en niemand bang is, Lisa die geen oordeel heeft maar ziet waardoor de ander is geworden wie die nu is. Dit komt door het leven dat ze geleid hebben tot nu toe, door de plek waar ze gewoond hebben, door het familiesysteem waaruit ze afkomstig zijn. Vooral dat laatste heeft een bijna geniepige invloed omdat daar allerlei invloeden zijn die je niet kunt zien met het blote oog, wel hebben ze grote invloed. Bijna alsof je gestuurd wordt door een onzichtbaar iets, alsof je gedwongen wordt een leven te leiden dat niet echt je eigen leven is.

Het echte zelf komt tevoorschijn
Lisa kijkt de nors uitziende kaboutervrouw recht aan met een open blik en we zien het gezicht voorzichtig iets ontspannen. Zonder omwegen vertelt Lisa wat ze zojuist tegen mij had gezegd: eerlijkheid en zonder oordeel blijven, dat zijn de eigenschappen die telkens weer wonderen doen. Ook hier zie ik langzaam ogen vochtig worden van de spanning die zich al lange tijd had opgestapeld. ‘We willen beide heel graag van die andere energie af omdat we er ziek van worden, letterlijk. Ons onaardige gedrag lijkt aan ons vastgeplakt en niet meer te stoppen, we voelen ons verdrietig, weten niet eens meer wie we zelf zijn en wat wij graag willen. Het is zo vermoeiend en we willen zo graag anders, want dit is niet wie we werkelijk zijn!’

Eind goed al goed
Je raadt het vast al, met deze twee kabouters kwam het helemaal goed. Hun krakende ledematen werden weer soepel, de norsheid maakte plaats voor een echte glimlach van binnenuit. Het hele dorp zag ze nu graag komen. De dieren uit kabouterdorp kwamen vaak bij hun beukenhuisje om te spelen en zelfs alle planten in en om hun huis zagen er weelderig en vrolijk uit. Hun hele wereld leek 180 graden gedraaid. 

Ik luister zonder oordeel
Nu snap jij vast wel dat ik geen meer van waarheid heb waar iemand in kan komen baden, alhoewel dat wel fijn zou zijn. Wel kan ik je kennis laten maken met hoe dat voelt om je verhaal te kunnen doen, met tranen en al. Ik luister zonder oordeel, met eerlijkheid waardoor je wereld verzacht. Wat vooral voor jou prettig en ook nodig is. Ben je daar hard aan toe? Geef me dan gerust een seintje via mail of telefoon. Je vindt me hier, via deze weg.

Anneke Wilbers

Healer en begeleider Eigen Innerlijke Kracht

Helpt gevoelige ondernemende mensen van aanpassen en wegcijferen naar zelfvertrouwen en doen waar ze van nature zo goed in zijn. Verwacht geen mooi gepolijst pad van mij, geen strak uitgeschreven plan. Verwacht eerlijkheid, helder weten en liefdevolle innerlijke moed om samen aan te zien wat jij nu nog moeilijk vindt. Ik sta stevig met mijn voeten op de grond, breng je vandaaruit in contact met jouw levenswijsheid. Hier op aarde leef je, hier hebben we het te doen. Ik uit me graag via mijn schrijfsels, mijn Zielekronkels…