Zielekronkels

Een traumatische herinnering herschrijven

by | Sep 4, 2022 | Lichaam & Gezondheid

Als ik geen verleden had, zou ik spelen met de woorden, dan zou ik er een leuke tekening bij maken. Die zou er heel spannend uitzien met een vraagteken in het midden vanwege het telefoongesprek dat ik straks ga voeren. Spannend betekent niet met doodskoppen of zoiets, daar ben ik niet van.

Spannend zijn wiebelende bruggetjes waarover je kunt lopen zodat je voeten droog blijven. Naast dit bruggetje is een geul in het water gemaakt die dieper is dan het enkeldiepe water. Kun je lekker ontdekken wat er op de bodem ligt, hoe het zachte zand van de bodem afwisselt met plantjes die om je voeten aaien als je er doorheen loopt. Oh ja, ik houd van het soort speeltuinen waar nog een schommel aan een dikke tak hangt. Waar een boomstam een kloof overbrugt, dan kun je balanceren naar de overkant. Ik houd van spelen in de zandbak en van kliederen met water.

Als ik geen verleden had dan waren er geen pijnlijke opgeslagen herinneringen, ook geen mooie overigens. Zoals de herinnering aan het ‘keetje’ waar we in woonden tussen de tijd dat ons oude huis werd afgebroken en het nieuwe opgebouwd op diezelfde plek. Als driejarige had ik geen idee wat daar allemaal bij kwam kijken, ik kan alleen maar raden. Wel weet ik het gevoel van vakantie als ik naar de foto’s kijk. Heb ik de herinnering zelf of heeft dit plaatje de herinnering in zich? Als je foto’s vaak genoeg ziet, lijkt het alsof je dat wat getoond wordt echt kent.

Nieuwe herinneringen maken
Zo kun je ook nieuwe herinneringen maken waar nu een akelig, koud, hard verhaal opgeslagen is in je. Ik deel een eigen herinnering met je, vandaag voor het eerst. De oude herinnering zoals ik het heb beleefd, is het verhaal van eenzaamheid in de kille zwijgende stilte op school, die dag lang geleden. De nieuw te schrijven herinnering is er een van warmte en veiligheid op school als ik in de tweede klas van de middelbare zit. Hetzelfde voorval met een nieuwe – nu bewust met andere woorden geschreven – herinnering. Ik kijk wat dit met me doet, je bent getuige…

Ik vertel het mijn klas
De leraar en mijn klasgenoten zitten en staan om me heen, dit is de eerste les van vandaag. Ze kijken naar me, niet goed wetend wat te zeggen. Totdat iemand me de vraag stelt over de afgelopen week waarin mijn zus verongelukte en werd begraven. Ik vertel de klas over onze keuken waar de pannenkoeken op tafel stonden. Een van mijn vier broers zat met mij en mijn ouders aan tafel, een broer was in de kerk, mijn jongste broer bij de buren en de oudste was vanwege een stage in Engeland. Mijn zus was nog onderweg naar huis, ze ging vrijdags altijd eerst langs haar vriendje. Vreemd, er wordt gebeld, aan de voordeur. Een heel ongewoon voorval in het kleine plaatsje waar ik opgroei.

De hele klas is ongewoon stil
Ik vertel mijn klasgenoten over hoe het was nadat de arts vertelde van het ongeluk, dat mijn zus in het ziekenhuis lag. Ik huil zachtjes en een van mijn vriendinnetjes legt haar hand op mijn arm, de hele klas is ongewoon stil tijdens deze wiskundeles. Ik hoor snikgeluiden terwijl ze vragen stellen, stil voor zich uit staren, luisteren, me troosten. Net zolang tot ik een diepe zucht slaak omdat ik de spanning niet meer zo voel diep van binnen. Wat een opluchting, dat grote waar eigenlijk geen woorden voor zijn, is er uit. De spanning binnenin is weg. Dat wat zo spannend was, die eerste les op die eerste dag nadat mijn wereld veranderde, werd een beetje gewoon. Ik wist dat ik nu veilig was, bij mijn klas, ik kon erover praten als ik wilde, zonder me af te moeten vragen of het niet raar was.

Een zware herinnering ombuigen
Gewoon door nieuwe, fijnere, woorden te geven aan een voorval in mijn jonge leven voel ik nu, in 2022, nog meer ruimte binnenin mezelf. Ik heb de zware herinnering van ‘de traumatische eerste schooldag nadat…’ omgebogen naar menselijk en een heel stuk lichter. Mijn eerste ervaring met letterlijk herschrijven heeft me goed gedaan. Het speels-blije kind dat ik was vóór dat ongeluk komt gelukkig meer en meer tevoorschijn. Er zijn in mijn lijf nog steeds wel een paar trekkende littekens, met al hun stugheid. Ik los ze op als ik ze tegenkom, zoals ik ook anderen help dit voor en met hen te doen.

Genezen van oude pijn
Met het genezen van oude pijn is veel winst te halen, zoals een soepel lijf, meer energie en meer plezier in het leven. Dat geldt ook voor jou. De magie die je lijf bevrijdt van oude pijn en je leven weer soepel maakt doet nu haar dansje door me heen. Komt dat even goed uit dat ik van magie houd, van die kleine wondertjes.

Anneke Wilbers

Healer en begeleider Eigen Innerlijke Kracht

Helpt gevoelige ondernemende mensen van aanpassen en wegcijferen naar zelfvertrouwen en doen waar ze van nature zo goed in zijn. Verwacht geen mooi gepolijst pad van mij, geen strak uitgeschreven plan. Verwacht eerlijkheid, helder weten en liefdevolle innerlijke moed om samen aan te zien wat jij nu nog moeilijk vindt. Ik sta stevig met mijn voeten op de grond, breng je vandaaruit in contact met jouw levenswijsheid. Hier op aarde leef je, hier hebben we het te doen. Ik uit me graag via mijn schrijfsels, mijn Zielekronkels…